| 1 | abece | Biçimsel bir dilin tüm ilkel imlerinden oluşan küme. |
| 2 | abecesel deyim | Her imi belli bir abecenin öğesi olan bir deyim. || Örn. A ile B imlerinden oluşan ABABB deyimi, {A, B, C, D } ye dayalı abecesel bir deyimdir. |
| 3 | açık ad | bk. açık terim. |
| 4 | açık deyim | Bağsız değişkeni olan düzgün deyim. Krş.. özelleme. |
| 5 | açık önerme | Bir önermede geçen bir ya da birden çok sayıda adın yerine bağsız olacak biçimde birer değişken koymakla elde edilen deyim: ||n-li açık önerme (
) biçiminde gösterilir. Anl. açık tamdeyim. Krş.. tek düzenli birli açık önerme, özelleme, gerçekleme. Örn. '2+2=4' önermesinde '2' sayı adı yerine 'x' değişkeni koymakla x+x=4' birli açık önermesi elde edilir. |
| 6 | açık tamdeyim | İçinde en az bir bağsız değişken geçen tamdeyim. || Anl. açık önerme. |
| 7 | açık terim | Bir adın içinde geçen bir ya da birden çok sayıda adın yerine birer değişken koymakla elde edilen deyim. || n-li açık terim (
) biçiminde gösterilir. Anl. açık ad. Örn. 'Ali'nin babası' karmaşık adında geçen 'Ali' adı yerine x değişkenini koymakla 'x in babası' gibi bir I-li açık terim elde edilir. |
| 8 | açık yol | Çözümleyici çizelgede, hiç bir çelişmeyi kapsamayıp, ortak doğrulayıcı yorumu olan önermelerden oluşan bir yol. |
| 9 | açılım | (
) |
| 10 | ad | Belli bir tek nesneyi adlandırmak, göstermek ya da betimlemek amacıyla kullanılan kapalı düzgün deyim. || Bir adın kaplamı evren öğesi bir birey, içlemi de bir birey kavramıdır. Anl. kapalı terim, tekil terim, bireysel deyim, gösterici deyim, sıfırlı işlev. |
| 11 | ad değişmezi | bk. bireysel değişmez. |
| 12 | ad simgesi | Değer alanı sözedilen dilin adlarından ya da genel olarak terimlerinden oluşan dizimsel sözeden dil değişkeni: a, b, c,... ||Anl. dizimsel ad değişkeni, dizimsel terim değişkeni. |
| 13 | ad türü | 1. Tek çeşitli birinci basamak adlarının öbeğinden oluşan dizimsel tür. 2. Çok çeşitli birinci basamak dilinde belli bir evrenin öğelerini gösteren adların öbeğinden oluşan dizimsel tür. 3. Genel olarak herhangi bir değişken çeşidinin değerlerini gösteren adların öbeğinden oluşan dizimsel tür. |
| 14 | almaşık çözümleyici küme | (
) |
| 15 | almaşık küme bağıntısı | Birinci üyesi tamdurum, ikinci üyesi de tamdurum kümesi olan ikililerden oluşan bağıntı, || Her birli yöneticinin yorumu ya da kaplamı belli bir almaşık küme bağıntısıdır. Krş. im yorumlayıcı izerge, kaplam izergesİ. |
| 16 | almaşık tamdurum | (
) |
| 17 | almaşıklık bağıntısı | Her iki öğesi de tamdurum ya da çözümleyici küme olan sıralanmış ikililerden oluşan bağıntı. ||Krş. bütünsel yönetici, bölümsel yönetici. |
| 18 | altalta yazma kuralları | bk. çözümleme kuralları. |
| 19 | altdeyim | Bir düzgün deyimin altdeyim i bu deyimin ya kendisi ya deyimin dolaysız altdeyimi ya da dolaysız altdeyiminin dolaysız altdeyimi, dolaysız altdeyiminin dolaysız altdeyiminin dolaysız altdeyimi,... dir. |
| 20 | altdil | (
) |
| 21 | altıklık yasaları | Sap=>SiP ile SeP=>SoP biçimindeki önermelerin gevşek geçerli olduğunu dile getiren yasalar. Krş. karşıolum yasaları. |
| 22 | altkarşıtlık yasası | SiP V SoP biçimindeki önermelerin gevşek geçerli olduğunu dile getiren yasa. Krş. karşıolum yasaları. |
| 23 | altkuram | (
) |
| 24 | altküme | Bütün öğeleri belli bir kümenin öğeleri olan küme. ||K kümesinin, L gibi bir kümenin altküme'si olması, K nın her öğesinin L nin de öğesi olması demektir: (
) |
| 25 | altküme imi | K kümesinin L gibi bir kümenin altkümesi olduğunu dile getiren ikili yüklem imi (
) |
| 26 | alttikel-evetleme | (
) |
| 27 | alttümel-evetleme | (
) |
| 28 | anabileşen | Bir bileşik tamdeyimde anaeklemin bir araya getirdiği tamdeyimlerden her biri. ||Krş. anayönetilen |
| 29 | anaeklem | Bir önermenin anayöneteni olan eklem. |
| 30 | anayöneten | Bir karmaşık düzgün deyimin tümünü oluşturmaya yarayan yöneten deyim. ||Örn. (p=>q) =>r biçimindeki bir önermede => iminin ikinci geçişi önermenin tümünün anayönetenidir. |